We gaan binnenkort het vierde besparingsjaar bij De Lijn in. Eind dit jaar zullen er 350 jobs minder zijn. De reizigersaantallen beginnen af te nemen, de dienstverlening gaat er met rasse schreden op achteruit, de werkdruk wordt onhoudbaar. Tegelijk wordt ook bij het spoor bespaard op dienstverlening.
Pamflet van Libre Parcours PDF
Na de besparingen in 2010 en 2011 beloofde minister Crevits dat er niet meer gesnoeid zou worden. Niets is minder waar. Dit jaar moet er 60 miljoen euro bespaard worden als gevolg van de onderfinanciering en blunders met de facturen van private pachters. De dotatie voor 2013 wordt nogmaals met 4,4 miljoen euro verlaagd. De stijgende kosten worden bovendien niet gecompenseerd. De komende jaren zullen de regeringen opnieuw miljarden zoeken om te besparen. Het openbaar vervoer zal daarbij eens te meer in het vizier liggen. Daar zijn alle regeringspartijen (zowel federaal als regionaal) het over eens. De besparingen leiden tot een vicieuze cirkel van afbraak. De slechtere dienstverlening en dalende reizigersaantallen maken het de Vlaamse Regering gemakkelijker om bij komende besparingsronden nogmaals bij De Lijn te passeren.
Als er een bank in de problemen komt, dan vinden de regeringen zonder veel moeite miljarden. Als het gaat om de verdediging van de winsten van een kleine elite, gelden andere regels dan voor de bescherming van een openbare dienstverlening aan de gewone bevolking of voor de bescherming van het personeel. Meer nog, het openbaar vervoer (en onze levensstandaard en sociale bescherming in het algemeen) wordt opgeofferd om de factuur van hun crisis te betalen.
Naar een actieplan!
De afgelopen weken waren er verschillende ‘reizigersvriendelijke’ acties in combinatie met overleg over de besparingen. Hier en daar werden wat harde kantjes van de maatregel weggevijld. Maar de besparingen zijn ondertussen wel doorgevoerd met alle gevolgen vandien.
Met verschuivingen van middelen zouden we een kleine stap vooruit kunnen zetten, zo is de 13 miljoen euro voor externe consultancy overbodig en kan dit geld beter aan degelijke dienstverlening of aan de broodnodige investeringen in technische diensten worden besteed. Maar hiermee alleen zullen we er niet komen.
We juichen het toe dat de vakbonden vandaag een actiedag organiseren en ook proberen om reizigers bij de acties te betrekken. We hebben met personeel en reizigers inderdaad dezelfde belangen.
Om extra middelen af te dwingen, is georganiseerd verzet van personeel en reizigers nodig. Het zal er op aankomen om van deze betoging een beginpunt te maken om het verzet te organiseren. Daartoe zal er een degelijk actieplan nodig zijn, een actieplan dat wordt bediscussieerd op personeelsvergaderingen en gekoppeld wordt aan informatie- en mobilisatiebijeenkomsten met en door reizigers. Om in strijd te gaan, moeten we een maximale betrokkenheid van personeelsleden bekomen. Dan is het ook gemakkelijker om een publieke campagne te voeren onder reizigers en naar de publieke opinie toe. Op de media zullen we daarvoor niet moeten rekenen.
De besparingen bij De Lijn zijn geen alleenstaand gegeven. Er zijn tekorten op zowat alle vlakken: van kinderopvang over plaatsen op school, sociale huisvesting tot bejaardenzorg. In alle openbare diensten wordt gesnoeid. Onze levensstandaard wordt onder vuur genomen door aan onze lonen, index en uitkeringen te morrelen. Alle fabels over lastenverlagingen en looninleveringen die jobs opleveren, werden doorprikt bij Ford Genk. Daar heeft het personeel 12% ingeleverd om een paar maanden later op straat gezet te worden.
De besparingslawine wordt steeds groter naarmate ze op dreef komt. Het komt erop aan om ze te stoppen vooraleer we ook hier Griekse toestanden kennen.
Steun van Vlaams Belang?
Het VB verklaarde deze betoging te ondersteunen. Dat is vreemd. Op 29 februari 2012 pleitte VB-kopman Dewinter in het Vlaams Parlement nog voor hardere besparingen op het openbaar vervoer. Hij stelde toen verontwaardigd dat “aan de linkse hobby’s in (…) het openbaar vervoer” niet werd geraakt. Van een anti-vakbondspartij voor wie het openbaar vervoer “een linkse hobby” is, moeten we geen oprechte steun verwachten…