Spoorstaking. Pamflet van Libre Parcours

Vanaf dinsdagavond om 22u zal het treinverkeer plat liggen door een stakingsactie. Hieronder het pamflet van Libre Parcours dat zal verspreid worden.

Pamflet in PDF || Bijlage bij maandblad ‘De Linkse Socialist’ (pdf)

Collega’s,

Vandaag staken we tegen de ontmanteling van de NMBS Groep. Die moet ons klaar maken voor de liberalisering. Als de regering erin slaagt ons haar wil kan op te leggen, wordt de Holding opgedoekt, en NMBS en Infrabel uit elkaar gerukt. De NMBS wordt opgezadeld met het merendeel van de verlieslatende activiteiten en de schulden. Het ligt er vingerdik op dat de regering een faillissement wil uitlokken. Sabena ligt ons nog vers in het geheugen. Toen volgde een doorstart met SN Air Holding (nu Brussels Airlines) en TUI Airlines Belgium (nu Jetairfly). Een deel van het personeel kon als contractueel weer aan de slag, maar het oude statuut waren ze kwijt en de nieuwe loons- en arbeidsvoorwaarden waren niet om over naar huis te schrijven. In die zin zijn ons statuut en onze voorwaarden vandaag de inzet.

Kan het personeel dat ondergebracht wordt in het nieuwe Infrabel dan op haar twee oren slapen? Nee. In Groot-Brittanië werd alles geprivatiseerd, ook de infrastructuurbeheerder. Na de vele ongevallen werd dit laatste deels teruggedraaid. In Nederland werd in 1998 gesplitst. Het Britse voorbeeld indachtig bleef Pro Rail publiek, het werd wel verzelfstandigd en opgesplitst in Pro Rail en Key Rail, ze leggen zich respectievelijk toe op het reizigers- en het goederenverkeer. In 1995 al ging het ambtenarenstatuut van de spoormannen verloren. Nu al wordt stevig het mes gezet in Infrabel. Met de geplande centralisatie van de seinhuizen gaan tot 2000 statutaire kaderposten verloren. Meer en meer infrastructuurwerken worden uitbesteed aan de privé. Statutaire sporenleggers zijn een uitstervend ras. Infrabel is op een De Wever regime gezet en wordt afgeslankt tot het absolute minimum. De privé kan haar buikje rond eten aan wat uitbesteed wordt.

Het doel van de regering is duidelijk: na de energiesector, de luchtvaart, de post, communicatie, … ook de spoorwegsector openbreken en uitleveren aan de winsthonger van de privé. In vele gevallen zien we dat de privé vervolgens beter gefinancierd wordt. Het spoor kost de Britse staat 4 keer zo veel als voor de privatisering. Toch betaalt de reiziger tot 10 keer meer dan elders in Europa en dat voor een slechtere dienstverlening!

Een eerste uitspraak van het Europese Hof van Justitie over de eengemaakte spoorweg in Duitsland en Oostenrijk bevestigt dat de regering ons voorliegt, zich verschuilt achter ‘Europa’ en geen verantwoordelijkheid neemt voor haar eigen politieke keuzes.

Elke staking worden de sluizen opengezet voor vakbondsbashing. Het is duidelijk wie de media controleert. Enerzijds mogen we ons er niet door van de wijs laten brengen en doorzetten. Anderzijds hebben we dezelfde belangen als de reizigers en moeten we hen voor ons winnen en betrekken in de strijd voor openbaar vervoer. De pamflettenactie van ACV Transcom en ACOD Spoor op 19 september 2012 was een eerste stap in die richting. Als we willen dat reizigers ons steunen, in weerwil van alle aanvallen in de pers, zullen we hen het hele jaar door moeten informeren, in een begrijpelijke taal.

Voor zij die twijfelen of we de regering kunnen dwingen af te zien van deze herstructurering, zijn er twee recente voorbeelden die aantonen dat strijd wel degelijk loont. Na de goed opgevolgde stakingen in december en januari leidden de onderhandelingen over de pensioenhervorming nog niet tot een akkoord. Maar er zit een wetswijziging in de pijp die een belangrijke afzwakking betekent van de leeftijds- en loopbaanvereisten alsook de inlevering op het pensioen. (meer daarover op www.libreparcours.net) Vorige week nog dwongen de goederenmachinisten af wat velen voor onmogelijk hielden. Ze zullen niet vervangen worden door contractuelen of ter beschikking gestelden en hun job kunnen blijven doen aan hun huidige voorwaarden.

Het is duidelijk dat we er met deze ene stakingsdag niet zullen komen. Er is een stakingsaanzegging voor 10 en 11 oktober. Er is nood aan een opbouwend actieplan om de druk op de regering op te drijven. Er werden reeds informatievergaderingen georganiseerd onder het personeel, maar een meer massale en intense campagne dringt zich op als we willen dat iedereen mee is met zowel de inzet als het nut van actie. Daarnaast moeten we oog hebben voor andere strijdbewegingen en deze op elkaar afstemmen. De vrachtwagenchauffeurs hebben verdere acties aangekondigd. De Vlaamse regering wil 100 miljoen besparen en viseert haar ambtenaren. Het betreft onderwijspersoneel, loodsen, sluiswachters, het personeel van De Lijn, … De bonden dreigen met acties. Na de verkiezingen van 14 oktober zullen we geconfronteerd worden met de besparingen waarover in de campagne gezwegen wordt. Al die strijdbewegingen moeten eengemaakt worden.