Gisteravond werd een spontane stakingsactie gehouden bij het goederenverkeer. Het personeel vreest dat de geplande hervormingen het statutaire karakter van de tewerkstelling bedreigen. Ook is er ongerustheid over de winstlogica die dominant wordt in een geliberaliseerde en nadien geprivatiseerde omgeving. Verspreid goederentransport (wagons van verschillende klanten) kan dan wel eens onder de hakbijl komen te liggen. Dat dit een ramp zou zijn voor zowel het personeel als het milieu en het wegverkeer, weegt blijkbaar niet op tegen de directe kortetermijnwinsten van het geliberaliseerde goederentransport.
Artikel dat in de novembereditie van maandblad ‘De Linkse Socialist’ zal verschijnen:
Het personeel van het goederenvervoer wordt gevraagd om voor de NV Logistics te werken. Daarmee wordt de deur opengezet voor een volledige privatisering. Terwijl Dexia wordt genationaliseerd, wordt met het goederenverkeer een omgekeerde richting uitgegaan. Alsof het vervoer van goederen over het spoor geen kerntaak van de overheid is.
Zullen we het goederentransport beperken tot de meest winstgevende elementen ervan en de rest overlaten aan transport over de weg? Het verspreid goederentransport (wagons van verschillende klanten) houdt dagelijks zowat 10.000 vrachtwagens van de weg, maar dit komt nu onder vuur te liggen. Dat is slecht voor het milieu en voor de files, naast de onvermijdelijke negatieve gevolgen voor het personeel. Maar bij de NMBS is dat niet van tel. Daar wordt enkel naar directe winsten gekeken.
De directie houdt informatiesessies waarbij het personeel kennis kan maken met de arbeids- en loonsvoorwaarden bij Logistics NV. Er wordt aan het personeel gevraagd om voor die NV te werken. Een echte keuze heeft het personeel niet: de NV zal het goederenverkeer volledig overnemen.
Om collectief protest te vermijden, wordt geprobeerd om de werknemers onder druk te zetten om individueel te tekenen en op termijn afstand te doen van het statutair karakter in ruil voor een contractuele verhouding. Aanvankelijk zou het statutaire karakter blijven door middel van een dubieuze (en wellicht onwettelijke) vorm van ‘detachering’ waarbij de NV statutair personeel huurt om hen contractueel tewerk te stellen. Het is evident dat dit een opstapje is naar een volledig contractueel statuut.
Er wordt onder het personeel gevreesd dat een nieuwe fase van de recessie Logistics NV meteen in de problemen kan brengen, met mogelijk een dreigend faillissement en overname van de meest winstgevende delen door een buitenlandse groep. Er moet geen tekeningetje bij gemaakt worden om te weten wat dit voor de arbeidsvoorwaarden zou betekenen.
Nu wordt de druk op de individuele personeelsleden gelegd. Dat gebeurt door middel van chantage: niet tekenen staat gelijk met het verliezen van het werk dat momenteel wordt uitgeoefend. Wie niet tekent, zou elders binnen de NMBS-groep terecht kunnen maar kan niet langer dezelfde job uitoefenen. De NV Logistics kan niet om het bestaande personeel van het goederentransport heen, nieuwe contractuele bestuurders opleiden is duur en vraagt veel tijd. De bestuurders moeten dat aangrijpen om collectief het behoud van het statuut te bepleiten en daarvoor te strijden.