Veel reizigers begrepen dat een liberalisering van het openbaar vervoer niet enkel voor de werknemers van de NMBS slecht zou zijn, maar ook voor hen. Onze pamfletten en kranten raakten vlot verspreid, een aantal reizigers wilde op de hoogte gehouden worden van onze campagnes en standpunten.
Toen de vakbondsmilitanten begonnen aan te komen, verdeelden we ons pamflet dat op het personeel was gericht (zie dit pamflet). Dit pamflet werd goed onthaald, de solidariteit en ondersteuning van buitenaf werd op prijs gesteld. Vanaf 22u gingen de militanten naar de sporen om het personeel van de nog rijdende treinen te overtuigen van de noodzaak van de actie. Veel bestuurders en begeleiders stonden positief tegenover de actie. Van de verdeeldheid onder de vakbondsleidingen, is er aan de basis niet veel te merken. De treinen bleven staan, sommigen reden enkel door om thuis te geraken terwijl andere personeelsleden een lift naar huis kregen van vakbondsmilitanten.
Zodra alles plat lag, werd buiten nog wat nagebabbeld. Er werd opgeroepen om de volgende ochtend zeker aan het piket deel te nemen. Wij spraken nog met Jozef Cnudde die ons de onderhandelingen met de top uitlegde. Hij stelde onder meer dat er honderden functies van mensen die met pensioen gaan, niet ingevuld worden. Een akkoord met de directie over het aanwerven van laaggeschoolden wordt vandaag niet meer nageleefd. Andere personeelsleden hadden het over tientallen verlofdagen die ze niet kunnen opnemen. Iemand had het zelfs over 100 dagen!
Deze staking gaat niet enkel om het goederentransport, is er een breed ongenoegen over de werkomstandigheden bij de NMBS. Een liberalisering van het binnenlands reizigersverkeer zal dit enkel nog verergeren. Het is een bedreiging voor de veiligheid van personeel en reizigers en het zal de stiptheid verder ondermijnen. Als antwoord daarop is er nood aan een eengemaakt actieplan over alle vakbonden heen gekoppeld aan een informatie- en mobilisatiecampagne onder de reizigers.
Verslag van de spoorstaking in Gent
Met een groep van een 10-tal militanten gingen we zondagavond naar het station Gent Sint-Pieters om de staking van het spoorwegpersoneel te ondersteunen. We waren er al om 20u (twee uur voor het begin van de staking) om ook met reizigers te kunnen praten over de staking. We hoorden daarbij een groot begrip voor het personeel, het contrast met wat ons in de traditionele media wordt voorgeschoteld is groot!