In West-Vlaanderen moet er dit jaar 4,56 miljoen bespaard worden. Dit kadert in een totaal besparingsplan van 51,8 miljoen in 2010 en mogelijk nogmaals hetzelfde in 2011. Een goeie 30 miljoen hiervan zal moeten komen van exploitatie, het overige van het terugschroeven van strategische projecten, marketing,…
De concrete besparingsmaatregelen komen nu met mondjesmaat naar boven, maar de timing en de vorm verschillen van provincie tot provincie. Zo zien we o.a. dat het laatavondvervoer in Gent en Antwerpen wordt teruggeschroefd en dat er overal (nu of in de toekomst) ritten worden geschrapt. Niet alleen betekent dit een verhoogde werkdruk voor de chauffeurs en eventueel loonverlies door een verlies van premies (bv. minder zondagwerk), maar evengoed 420 jobs die verdwijnen (de helft bij De Lijn en de helft bij onderaannemers). Er vallen dan wel geen naakte ontslagen, maar voor een regering die als topprioriteit “werk” heeft, kan het wel tellen.
Minbus: de georoute van De Lijn
Minbus is een computersysteem dat de efficiëntie moet verhogen. Concreet betekent dit het beperken van lege ritten, rusttijden en het aantal in te zetten voertuigen. Voor chauffeurs betekent het een verhoogde werkdruk en diensten die het sociaal leven van de chauffeurs nog een pak moeilijker maken. Wat op papier rusttijd is, is in de praktijk immers veelal een buffer om vertragingen op te vangen. Vlaams minister van Mobiliteit Hilde Crevits kan dan wel zeggen dat het plan de “werkvreugde” van de chauffeurs niet mag verminderen, het is duidelijk dat de besparingen door het personeel (en de reizigers) zullen gedragen worden.
Kris Peeters: “De zwaksten zullen niet geraakt worden”
Toen het besparingsplan van de Vlaamse Regering van 1,7 miljard bekend werd, stelde minister-president Peeters dat de sociaal zwaksten in de samenleving niet geraakt zouden worden. Tegelijk zien we dat diezelfde “sociaal zwakkeren” wel hun bus- en/of tramverbinding verliezen of zien afgebouwd worden. Zo was er eind juni nog protest en een betoging van bewoners van de wijk Den Dam in Antwerpen. Die verliezen door de besparingen de enige rechtstreekse verbinding met het stadscentrum door de afbouw van buslijn 19. Voor veel reizigers zal dit de praktijk zijn, want enkel de meest rendabele lijnen zullen worden behouden.
Tegelijk zien we dat CD&V een aanval lanceert op de 1,4 miljoen mensen met een gratis abonnement (1,2 miljoen 65+’ers met daarnaast invaliden, werklozen in trajectbegeleiding,…). In tijden van besparingen kan het volgens hen niet dat zoveel mensen gratis rijden. Blijkbaar vinden ze bij CD&V dat het toch wel schandalig is dat mensen die met een klein pensioen moeten rondkomen en het grootste risico hebben om in armoede te vervallen, gratis met de bus mogen rijden.
Personeel en reizigers mogen zich niet tegen elkaar of onderling laten opzetten. Want het is hetzelfde beleid dat hen wil laten betalen voor een crisis veroorzaakt door een blinde winsthonger van een kleine elite.
Eéngemaakte strijd en actieplan is nodig!
De staking van De Lijn regio kust is een stap vooruit in het organiseren van het verzet tegen de besparingsplannen. Maar meer is nodig. Vandaag zien we dat regio per regio en openbare dienst per openbare dienst geïsoleerd in strijd gaat. We mogen niet stelplaats per stelplaats de strijd aangaan.
Er is een ééngemaakte strijd nodig tegen de asociale besparingsplannen van de Vlaamse regering. In de eerste plaats van al het personeel en de reizigers van De Lijn om verder samen met personeel en gebruikers van alle openbare diensten te vechten voor sterke openbare diensten, tegen de besparingen en voor onze rechten.