We vernamen dat jullie je de rekening voor de redding van de banken niet willen betalen. De kameraden vertelden over jullie verzet tegen loonsinlevering, tegen de uitholling van het ambtenaarsstatuut en tegen de privatisering van 17 staatsbedrijven.
Overal liggen de verworvenheden van de arbeidersklasse onder vuur. Overal wil men arbeiders, gepensioneerden en werklozen laten betalen voor de crisis.
Deze rekening krijgen we te slikken bovenop 30 jaar neoliberaal beleid. Net zoals elders was dit nefast voor de Belgische spoorwegveiligheid. Sinds 1982 belooft men de spoorarbeiders en –reizigers een adequaat veiligheidssysteem. Vandaag is het er nog steeds niet. Met voorlopig zwart hoogtepunt de treinramp van Buizingen van 15 februari 2010 met 18 doden en 170 gewonden.
De crisis wordt in België aangegrepen om de goederentak te privatiseren en 3000 statutaire jobs te schrappen. Tegelijk wordt het statuut van al het spoorwegpersoneel aangevallen. De arbeidsweek wordt verlengd en de flexibiliteit nog maar eens opgedreven. Een 3×8 maakt plaats voor werkdagen van variabele duur, veranderlijk begin- en einduur.
Alsof dat nog niet genoeg is, moet er nu €140 miljoen bespaard worden. Niet om op ‘break even’ te draaien, maar om de beoogde winst te halen! Als openbare winst moeten we besparen op veiligheid en dienstverlening om winst te maken!
Tegelijk zet de liberalisering zich steeds verder, na het goederenverkeer en het internationale reizigersvervoer zal het binnenlandse reizigersvervoer nu snel volgen.
Net zoals jullie strijd voor ons herkenbaar is, moet dit alles jullie bekend in de oren klinken. Op de ETF actie van 13 april 2010 in Lille, en ook op de voorgaanden, werden ervaringen uitgewisseld. De conclusie is steeds dat het spoor overal een neoliberaal offensief ondergaat. Er is verzet nodig. Eengemaakt Europees verzet.
We wensen jullie succes met jullie deelname aan de algemene staking van de transportsector vandaag en ook met de algemene spoorstaking donderdag.
We volgen jullie strijd op. En zullen erover tussenkomen in onze syndicale organisaties.
Solidaire en strijdbare groeten van Libre Parcours, de werking van de militanten van de Linkse Socialistische Partij (Belgische sectie van het Comité voor een ArbeidersInternationale) in het openbaar vervoer.